วันลูกคลอดเกือบคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้เท่าไรแม่ไม่บ่น
แม่อุ้มท้องเก้าเดือนรอดเป็นคน เติบโตจนบัดนี้เพราะแม่เรา
แม่เจ็บปวดเจียนตายในวันนั้น แต่เป็นวันแม่มีความสุขเล่า
แม่ดีใจที่ได้ตัวของเรา แม่คอยเฝ้าประคับคอยประคอง
แม่ต้องทนเหนื่อยยากลำบากกาย ลูกสบายแม่เหนื่อยน้ำตานอง
แม่เหมือนร่มโพธิ์แก้วคอยคุ้มครอง คอยใฝ่ปองดูแลคอยระวัง
แม่คอยหาเงินส่งเสียลูกเรียน คอยหมั่นเพียรตั้งตารอความหวัง
เป็นเหมือนแสงสว่างมีพลัง คอยพลักดันให้ลูกรู้วิชา
แม่คอยหาอาหารให้ลูกกิน ไม่ถวิลตัวเองเลยหนักหนา
เพียงลูกอิ่มแม่อิ่มพรรณนา ขอแค่ลูกยาแม่อิ่มเพียงกาย
แม่ผู้นี้อดได้เจ้าสบาย แม่มิหมายใดเจ้าจะทดแทน
ถึงวันนี้รู้ดีว่าแม่รัก ลูกก็รักรู้ดีไม่อาจแม้น
พระคุณแม่ที่ให้ลูกทดแทน ค่าน้ำนมหมื่่นแสนที่ดื่มไป
ลูกผู้นี้รู้ดีว่าแม่รัก แม่เหนื่อยหนักเลี้ยงคอยห่วงใย
แม่ผู้นี้เลี้ยงดูคอยใส่ใจ คอยอบรมบ่มนิสัยลูกยา
ขอชาติหน้าลูกนี้ได้พบพา ขอเกิดมาเป็นลูกทุกชาติไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น